از کجا بدانیم که زمان تغییر ما فرارسیده است یا نه
هرکسی در زندگی خود به دنبال اهداف و ایدئالهایی هست. هرکسی برای خود آمال و آرزوهای زیادی دارد. به عبارتی رشد و پیشرفت جزو خصوصیات درونی و فطری روح هر انسانی است و همه افراد از حرکت به سمت پیشرفت خوشحال میشوند.
سؤال اینجاست آیا همه افراد در حال پیشرفت هستند؟ (فعلاً معیار خاصی را برای نوع پیشرفت در نظر نمیگیریم و هرنوع بهبود در زندگی مادی یا معنوی به لحاظ ذهنی یا روحی میتواند مورد انتظار باشد.)
واقعیت این است که نه خیر، همه افراد در حال پیشرفت نیستند، برخی در حال پیشرفت و بعضی افراد در توهم پیشرفت هستند و متأسفانه برخی نیز یا در حال سکون یا عقب رفت هستند.
با این که همه افراد از پیشرفت و تعالی خود خوشحال میشوند، پس چرا عده زیادی در حال سکون یا پسرفت هستند؟
دلیل زیادی برای این کار میتوان آورد، دلایلی مانند ترس، احتیاط، باورهای محدودکننده در خصوص پیشرفت، نداشتن انگیزه کافی، توهم مترقی و متعالی بودن و خیلی از این قبیل دلایل که ذهن انسان با توجه به شرایط هر شخص، بهانهای را برای توقف وی تولید و ترمز وی را میکشد.
شاید اصلیترین دلیل همان ذهن باشد و یکی از خصوصیات ذهن که حاضر است همه دنیا را به هم بزند و ایراد وارد کند تا تنها خودش حرکت نکند و تغییری نداشته باشد که اصطلاحاً به آن اینرسی ذهن میگوییم که مانع هر نوع تغییر در افراد میشود.
در این نوشته به دنبال دلایل و روشهای رفع آن نیستیم و تنها میخواهیم بدانیم که در کدام زمان باید متوجه باشیم که دیگر زمان حرکت و تغییر ما فرارسیده و میتوانیم با کمترین تلاش میتوانیم بر اینرسی ذهنی خود غلبه کنیم.
منظور از زمان تغییر، بهترین زمان تغییر نیست چراکه بهترین زمان تغییر “همینالان” است؛ بلکه زمانی است که با توجه به وضعیت کنونی و حال فعلی، زمان کمترین هزینه ممکن برای تغییر است.
نشانههایی در زندگی افراد حادث میشود و علائمی نمایان میشود که شاید بهعنوان علامتی برای زمان تغییر عمل میکند و زمان تغییر با کمترین هزینه را اعلام میکند. اگر زیاد به این علائم توجه نکنیم رفتهرفته هزینه ساکن ماندن بالاتر میرود و زمانی آلارم آخرین زمان تغییر نمایان میشود که دیگر پسازآن، تغییر یا بهاجبار صورت میگیرد یا هزینه گزافی از بابت تغییر نکردن خواهیم پرداخت.
این علائم معمولاً چه نوع علائمی هستند
همانطور که اشاره شد بهترین زمان تغییر “همینالان” است و اساساً روح انسانی به این کره خاکی برای رشد و کسب تجربه آمده است و این جهان جایی برای سکون نیست و در زمان محدودی باید به ارتقای لازم دست پیدا کرد و سپس این کره را به مقصد هدف های بعدی ترک کرد. در صورت غلبه اینرسی ذهن به هر علت ممکن، نشانههایی در زندگی افراد ظاهر میشود که بیانگر آلارم تغییر است.
یکی از این علائم علاقهمندی به یک پدیدهی خارج از حوزه فعلی زندگی است یعنی به یکرشته تحصیلی یا آموزشی، وسیله خاص، یا هر چیزی، علاقهمندی زیادی پیدا کنیم که قبل از این زیاد به آن موضوع توجهی نمیکردیم. علاقهمندی به کتاب، موسیقی، آموزش یک وسیله یا مهارت، آشنایی با افراد یا گروه خاصی و حتی علاقهمندی به رانندگی نیز میتواند نشانههایی از این قبیل باشد. در زندگی هر شخص موارد متعددی از این پدیده در زمانهای متفاوت رخ میدهد و باید بهدقت به آن توجه کند و مسیر درست را تشخیص دهد و به آن عمل کند.
نشانههای بعدی شاید زمانی که احساس نیاز ایجاد میشود باشد نیاز به آموزش، نیاز به رانندگی، نیاز به محبت، نیاز به پول یا سلامتی و…
در این مرحله هزینه تغییر کمی بیشتر از مرحله قبلی است ولی بازهم شرایط و ابتکار عمل در خیلی موارد با شماست لطفاً به علائم اطراف خود دقت کنید مجدداً نگاه کنید و ببینید آیا علائمی از این نوع را مشاهده میکنید چه نیازهایی را احساس میکنید الآن وقت توجه به علائم و عمل به آنهاست الآن زمان تغییر شماست. لطفاً به درخواستی که از طرف سیستم درونی شما ابرازشده جواب دهید و شروع به عمل کنید.
اگر به علائم فوق نیز عکسالعمل نشان ندهید در مرحله بعدی آلارم هایی از نوع نارضایتی ایجاد میشود نارضایتی از ثروت از سلامتی از روابط یا هر نارضایتی دیگری. در این مرحله شما کمی هزینهای پرداخت کردهاید و رضایت جای خود را به بی رضایت داده و شاید مسائل دیگری نیز به وجود آمده است. در این مرحله صبر جایز نیست همینالان اقدام کنید، فکر کنید، نقشه بکشید، برنامهریزی کنید و بلافاصله اقدام کنید.
درصورتیکه علائم فوق را موردتوجه قرار ندهید آلارم ها با شدت بیشتر و هزینههای بیشتر بروز خواهند کرد. شاید با بدهی مالی، شاید با عمل جراحی، شاید با دعوا و اختلافهای مکرر با دیگران و آرامآرام از این مرحله به بعد ابتکار عمل دیگر دست شما نخواهد بود و مجبور به پذیرش یا هزینههای بسیار گزافی برای ساکن ماندن خود بپردازید.
بی توجهی به آلارم هایی که در زندگی با آنها مواجه می شوید، در نهایت شما را تبدیل به فردی با کمترین خودآگاهی می کند و در پایان زندگی خود احساس بی ثمر بودن و استفاده نکردن از نعمت های زندگی را به شما خواهد داد، معنا و مفهوم زندگی را از دست خواهید داد و در ادامه زندگی خود بعد از مرگ با کمترین دستاورد، چیزی جز افسوس نخواهید داشت. آرزومند یک زندگی دیگر برای جبران آن خواهید بود. پس چه بهتر که از این فرصت در دست، استفاده کافی را ببرید و زمان را غنیمت شمارید، از همین الان دست به اقدام شوید تا دستاوردی قابل توجه برای خود بدست آورید. شاید خواندن این مقاله خود یکی از بهترین آلارم های زندگی شما باشد.
در مقالات بعدی بیشتر در این مورد بحث خواهیم کرد….
با چه تضمینی دست به تغییر بزنم
عالی بود🤗😃🤗🤗🤗🤗😃